De smalle straat, waarin wij woonden, kleurt helemaal oranje in aanloop naar het Europees Kampioenschap. Onder leiding van onze enthousiaste buurman worden meters vlaggenlijn opgehangen en kratten pils aangesleept. Als laatste kalkt hij ‘Hup Holland Hup’ over zijn raam. De buurman is er in ieder geval klaar voor.
De stilte tijdens de spannende wedstrijd op zondagavond is voelbaar in de straat. Ik registreer het ergens onbewust, terwijl ik een kop koffie inschenk voor mijn man en mij. De deurbel verbreekt de stilte. Tot mijn grote verbazing staat daar ineens de buurman. Zijn stem klinkt gejaagd en zijn oogopslag is absoluut niet vrolijk. Hij vraagt of hij alsjeblieft even binnen mag komen. ‘Tuurlijk, kom erin.’
In de kamer doet hij zijn verhaal. Over alle tegenslagen in zijn leven. De dingen die hem terneerdrukken, naar beneden zuigen. En dat hij zich ineens zo eenzaam voelde, zo onbegrepen, tussen alle mensen die alleen maar kunnen focussen op het scherm. De doelpunten die Nederland scoorde en hem anders super happy maakten, konden hem ineens niks meer schelen.
Het raakte me. De ontoereikendheid van dit grootse evenement. Dat het blijkbaar niet in staat is om dat diepe geluksgevoel te geven, waar hij zo naar snakte. En ik vraag me af, zouden er meer mensen zijn zoals onze buurman, die dat ergens ook ervaren? Misschien niet tijdens de wedstrijd. Maar dan erna, als de euforie weer voorbij is?
Het zou zomaar kunnen. In de Bijbel lees ik dat mensen die leven zonder God, die zich niets van Hem aantrekken, geen vrede hebben. Ze zijn zo rusteloos als de zee die wordt opgezweept door de wind. Nooit komt de zee tot rust. Altijd woelen de golven zand en modder op. Jesaja 57: 20 en 21
Daarentegen is er verzadiging van vreugde in de aanwezigheid van God, zegt Psalm 16.
Ja, geen enkel aards feest haalt het bij de diepe blijdschap die bezit van je neemt als God heel dichtbij je is, staat in Psalm 4. Middenin zorgvolle omstandigheden ervaar je dan zo’n vrede, dat je je heerlijk te slapen kunt leggen. Want je weet, God is erbij.
Jezus roept het ons, onrustige mensen toe dat we, zo vermoeid als we zijn, welkom zijn bij Hem. Hij belooft ons rust. ‘Kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast bent, en Ik zal u rust geven. Neem mijn juk op u, en leer van Mij dat Ik zachtmoedig ben en nederig van hart; en u zult rust vinden voor uw ziel; want Mijn juk is zacht en Mijn last is licht.’ Mattheüs 11: 28 - 30
Heel de Bijbel door vind je een direct verband tussen geluk en een herstelde, verzoende relatie met God, door het vertrouwen op de Heere Jezus.
Het is de moeite waard dit eens verder te onderzoeken. Lees de volgende Bijbelteksten:
Psalm 2:7, Psalm 34: 9, Spreuken 16: 20, Jesaja 30: 18 en Jeremia 17: 7, Mattheüs 5: 3 – 12, Openbaring 22: 14